Sporten bij extreme vermoeidheid is de ultieme uitdaging. Het lijkt een paradox. Maar dat is het beslist niet!
Ondanks dat een kenmerk van chronisch vermoeidheid inspanningsintolerantie is, is bewegen toch goed voor ieder mens. Als je maar op het juiste niveau beweegt, met de juiste intensiteit, dan ga je namelijk echt opknappen. En nu ga ik weer iets roepen waarvan ik weet dat het nogal wat weerstand oproept, namelijk: voor iedereen is het mogelijk om in een betere conditie te komen.
Vicieuze cirkel
Rust is herstel, toch? Dat is ook zo, maar is er ook echt rust in je lichaam? Als je last hebt van extreme vermoeidheid, heb je de neiging om steeds minder te gaan doen. Je bent moe, gaat rusten. En omdat je nog moe bent ga je nog minder doen en ga je nog meer rusten. Alleen je energieniveau wordt er echt niet beter van. Je zult uit deze vicieuze cirkel moeten breken.
‘Ja, lekker makkelijk praten! Ik ben na de minste of geringste inspanning kapot.’
En dat klopt, maar die uitputting komt niet door de beweging of inspanning zelf, maar doordat je lichaam uit balans is. Het kan niet goed herstellen van die inspanning. Dat is de reden dat het van groot belang is dat je lichaam weer fit wordt en weer in balans komt. Read More
